Bir zamanlar, ormanın kenarında küçük bir köyde yaşayan güzel mi güzel, sevimli mi sevimli bir kız varmış. Onun adı herkes tarafından “Kırmızı Başlıklı Kız” olarak biliniyormuş, çünkü nereye giderse gitsin annesinin ördüğü kırmızı başlığı hiç çıkarmazmış. Başlığı o kadar çok severmiş ki, köyde herkes onun gerçek adını bile unutmuş.
Bir gün annesi ona küçük bir sepet hazırlamış. Sepetin içinde taze ekmekler, bal ve büyükannesine özel hazırladığı sıcak çorba varmış. Annesi, “Kızım, büyükannen biraz hasta. Bu sepeti ona götür, ama yoldan sakın ayrılma. Orman karışık ve tehlikelerle dolu olabilir.” demiş. Kırmızı Başlıklı Kız, başını sallayarak söz vermiş.
Küçük kız, ormanın yoluna girmiş. Kuşlar cıvıldıyor, kelebekler etrafında uçuşuyormuş. Yolun kenarında rengârenk çiçekler görünce dayanamayarak birkaç tane toplamaya başlamış. O sırada ormanın derinliklerinde sinsice dolaşan aç kurt, onu görmüş. Kurt kurnaz bir sesle, “Merhaba küçük kız. Nereye böyle güzel güzel gidiyorsun?” diye sormuş. Kırmızı Başlıklı Kız, saf kalbiyle hiç şüphelenmeden, “Büyükanneme gidiyorum, hasta. Ona yiyecek götürüyorum.” demiş.
Kurt hemen bir plan yapmış. “Peki büyükannen nerede oturuyor?” diye sormuş. Küçük kız da adresi tarif etmiş. Bunun üzerine kurt, “Sen şu güzel çiçeklerden biraz daha topla, büyükannen çok sevinecek.” diyerek kızın oyalanmasını sağlamış ve kendisi gizlice büyükannenin evine koşmuş.
Kurt eve varınca kapıyı çalmış. Büyükannenin sesi duyulmuş: “Kim o?” Kurt ince bir sesle, “Benim, Kırmızı Başlıklı Kız!” demiş. Büyükannenin aklına kötülük gelmemiş, kapıyı açmış. Kurt zavallı kadını yutmuş, sonra onun kıyafetlerini giyip yatağa yatmış.
Bir süre sonra Kırmızı Başlıklı Kız kapıya gelmiş. İçeri girdiğinde büyükannesini biraz garip bulmuş. Yatağa yaklaşarak, “Büyükanne, ne kadar da büyük gözlerin var!” demiş. Kurt, “Seni daha iyi görebilmek için!” diye cevaplamış. “Büyükanne, kulakların neden bu kadar büyük?” diye sormuş kız. “Seni daha iyi duyabilmek için!” demiş kurt. Kız bir adım daha yaklaşınca şaşkınlıkla, “Ama büyükanne, ne kadar da büyük dişlerin var!” diye sormuş. Kurt bu sefer sabredemeyip, “Seni daha iyi yiyebilmek için!” diyerek birden üzerlerine atılmış.
Tam o sırada ormandan geçen bir avcı evden gelen çığlıkları duymuş. İçeri dalıp kurdu yakalamış. Büyükannesi kurt tarafından yutulmuş ama sağ salim kurtarılmış. Kırmızı Başlıklı Kız da annesinin sözünü dinlemeyip yoldan ayrılmaması gerektiğini anlamış. O günden sonra ormanda asla tek başına oyalanmamış.
Ve böylece herkes huzur içinde yaşamaya devam etmiş.
